کلیه یکی از اندام‌های داخلی بدن است که اهمیت بسیاری در دفع مواد زاید و حفظ تعادل در الکترولیت‌های خون دارد؛ همچنین می‌‌تواند هورمون‌های مهمی را نیز تولید کند. ساختار کلیه به‌صورت دو اندام لوبیایی شکل است که اندازه آن‌ها هر کدام به اندازه یک مشت بوده و در دو طرف ستون فقرات، در انتهای قفسه سینه، قرار دارند. یک کلیه سالم در هر دقیقه حدود نصف استکان خون را تصفیه می‌کند و مواد زائد و آب اضافی را برای ساخت ادرار به‌کار می‌گیرد.
سایر مقالات : واریکوسل
اهمیت کلیه ها
کلیه‌ها مواد زاید و مایعات اضافی را از بدن دفع می‌کنند. کلیه شما همچنین اسیدی که توسط سلول‌های بدن تولید شده است را حذف می‌کند تا تعادل طبیعی و سالمی از آب، نمک‌ها و مواد معدنی همچون سدیم، کلسیم، فسفر و پتاسیم در خون شما حفظ شود؛ بدون برقراری این تعادل، اعصاب، ماهیچه‌ها و سایر بافت‌های بدن ممکن است نتوانند به طور طبیعی کار کنند. همچنین در بدن کلیه‌ها هورمون‌هایی تولید می‌کنند که به کنترل فشار خون، تولید گلبول قرمز و حفظ سلامت و استقامت استخوان‌ها کمک می‌کنند
کلیه‌ها از حدود یک میلیون واحد تصفیه کننده به نام نفرین تشکیل شده‌اند که هر کدام از آن‌ها دارای فیلتری به نام گلومرول و توبول هستند. نفرون‌ها عملکرد دو مرحله‌ای دارند، یعنی در یک مرحله گلومرول‌ها خون را تصفیه می‌کنند و در مرحله‌ای دیگر توبول‌ها مواد مورد نیاز خون را باز می‌گردانند و سایر مواد اضافی را دفع می‌کنند. خون درون هر نفرون جریان پیدا می‌کند و به یک شبکه‌ای از مویرگ‌های کوچک می‌رسد که به آن‌ها گلومرول می‌گویند. گلومرول‌ها مولکول‌های کوچک، مواد مازاد و مایعات را عبور می‌دهند که این مایعات بیشتر شامل آب است و این مواد وارد توبول می‌شود؛ مولکول‌های بزرگتر همچون پروتئین‌ها و سلول‌های خونی در رگ خونی باقی می‌مانند و نمی‌توانند عبور کنند.
سنگ کلیه چیست؟
سنگ کلیه یک جسم سخت است که از مواد شیمیایی موجود در ادرار ساخته می‌شود. چهار نوع سنگ کلیه وجود دارد: اگزالات کلسیم، اسید اوریک، استروویت و سیستین. سنگ کلیه ممکن است با سنگ شکنی موج شوک، رحم، نفرولیتومی از راه پوست یا نفرولیتوتریپسی درمان شود. علائم شایع عبارتند از درد شدید در ناحیه کمر، خون در ادرار، حالت تهوع، استفراغ، تب و لرز، یا ادراری که بوی بد یا کدر به نظر می‌رسد.
سایر مقالات : جراحی سنگ کلیه
ادرار دارای مواد زائد مختلفی است که در آن حل شده است. هنگامی که مقدار زیادی مواد زاید در مایع کم ادرار وجود دارد، کریستال‌ها شروع به تشکیل می‌کنند. کریستال‌ها عناصر دیگر را جذب می‌کنند و به هم می‌پیوندند تا جامدی را تشکیل دهند که بزرگتر شده و به سنگ بی‌انجامد، مگر اینکه با ادرار از بدن خارج شود. معمولاً این مواد شیمیایی توسط شیمیدان ارشد بدن، یعنی کلیه از ادرار دفع می‌شوند. در بیشتر افراد، داشتن مایع ادرار کافی باعث شستشوی این مواد زاید می‌شود یا سایرمواد شیمیایی موجود در ادرار از تشکیل سنگ جلوگیری می‌کند. مواد شیمیایی تشکیل‌دهنده سنگ عبارتند از کلسیم، اگزالات، اورات، سیستین، گزانتین و فسفات.
سایر مقالات : واریکوسل
پس از تشکیل، سنگ ممکن است در کلیه باقی بماند یا از مجرای ادراری به بیرون حرکت‌کند. گاهی اوقات، سنگ‌های ریز بدون ایجاد درد زیاد از بدن در ادرار خارج می‌شوند. اما سنگ‌هایی که حرکت نمی‌کنند، ممکن است باعث درد بسیار سخت در کلیه، حالب، مثانه یا مجرای ادرار شوند. این همان چیزی است که باعث درد می‌شود.
سایر مقالات : بهترین قرص برای دفع سنگ کلیه
سفر زمینی به استانبول با ماشین شخصی